Krystyna Pisarkowa, Językoznawstwo Bronisława Malinowskiego. Tom I i II, TAiWPN Universitas, Kraków 2000, 344 s. (t. I), 421 s. (t. II)

Językoznawstwo Bronisława Malinowskiego

Więzy wspólnego języka

Tom I

Rozdział I

Wstęp [fragmenty]

Praca niniejsza  jest formą hołdu dla Bronisława Malinowskiego, dla nauczycieli językoznawstwa, dla językoznawców i wszystkich, którzy dostrzegają w języku istotny składnik człowieczeństwa. Jej podświadomy zalążek jest stary, natomiast zamysł powstał przypadkiem w ciągu kontaktów dydaktycznych z młodzieżą polską i zachodnioeuropejską, która studiowała kierunki językoznawcze, kiedy się z jednej strony okazało, że recepcja filologicznej warstwy dzieła Malinowskiego jest na Zachodzie  żywsza niż w Polsce, a z drugiej – połączona z zupełną nieświadomością polskich korzeni tego uczonego. Natomiast w Polsce nawet znajomość fragmentów jego biografii, a także  -  to wiedza najczęstsza – wyimków tematycznych tej części  antropologicznej, która dotyczy życia seksualnego Trobriandczyków, łączy się  z częściową  lub zupełną nieświadomością jego zasług  dla językoznawstwa. Źródłem tej niewiedzy  jest niezwykły naukowy format zasług antropologicznych Malinowskiego, w których cieniu spoczywa jego niedostatecznie dostrzegany wkład przemyśleń językoznawczych do światowej lingwistyki. Na ów cień rzucany przez wielkość antropologii nakłada się szereg innych czynników. Należy do nich rozwój nowych prądów językoznawczych, plątanina uzasadnionych relacji interdyscyplinarnych językoznawstwa, bo nauka humanistyczna musi być interdyscyplinarna, gonitwa rywalizujących  ze sobą koncepcji uniwersalistycznych, przyspieszenie akcji wszelkich zjawisk przez rozpędzoną cywilizację i sprzeczność  między egocentryzmem jednostki kreatywnej a już zastanym i narastającym przepychem tradycji naukowej.

Do tej tradycji należy bohater niniejszej monografii. Jego pociągający udział w językoznawstwie jest niemal tajemnicą, w dużej mierze zaniedbaną, gorszącą,  niepotrzebną, która wymaga odsłonięcia jak tablica ku czci Malinowskiego, wmurowana i odsłonięta w stulecie jego urodzin w jego mieście, Krakowie, w westybulu Polskiej Akademii – niegdyś Umiejętności, później, gdy tablice odsłaniano: Nauk, dziś znów Umiejętności, a jednocześnie  nadal…Nauk. Poczucie sprawiedliwości nakazywało przede wszystkim przypomnienie czytelnikowi polskiemu dwóch tekstów czysto językoznawczych (...)

[Krystyna Pisarkowa, Kraków 2000]

Tom II

Bronisław Malinowski

Problem znaczenia w językach pierwotnych

Formanty klasyfikujące w języku Kiriwiny

Słownictwo Kiriwiny z dzieła Bronisława Malinowskiego ułożone jako leksykon kiriwińsko-polski i polsko-kiriwiński według pomysłu Krystyny Pisarkowej opracował Tadeusz Szczerbowski